W rajską dziedzinę ułudy!

Holly

Wódka nie jest Wódką dlatego, że zalicza się do tych złych i mrocznych dzieci, które olewają szkołę i chcą zostać ninja, ćwicząc się w tym celu w łażeniu po drzewach po pijaku. Wódka nie jest także Wódką dlatego, że potrafi wyzerować pół litra w trzy minuty. Wódka jest Wódką z przyczyny dość prostej - od nazwiska, tak po prostu, więc nawet nie zadawajcie idiotycznych pytań, bo słyszy je na każdym kroku i strasznie ją to nudzi.

Wódka jest dzieckiem słońca i naprawdę gdzieś ma wasze jęczenie o tym, że niby jest źle, be, fu i do kitu, bo kartki, bo ocet, bo musztarda, bo Gierek to i tamto, bo komunizm, bo kradną, bo bieda, bród i zacofanie. Polityka to coś, czego nienawidzi najbardziej na świecie, tuż po historii, więc trzyma się od tego syfu jak najdalej, nie rozgląda naokoło, żyje swoim życiem, jakby system jej nie dotyczył i cieszy się z tego, co ma. A najważniejszym, co posiada są wspomnienia, uczucia i marzenia - nie potrzebne jej do szczęścia nic więcej.

Wódka jest mała, pyskata i ironiczna. Niepowstrzymane potoki ciętych uwag sączą się z jej ust, a o dziwo potrafi wygłaszać je w taki sposób, że nikt się nie gniewa. Ba! Ludzie lubią ją za tą szczerość i za to, że wywołuje uśmiech na ich twarzy. Potrafi się odnaleźć niemal w każdym towarzystwie, bo każdy człowiek jest na swój sposób ciekawy. No chyba że wkurzający, zapatrzony w siebie idiota i cwaniak - takich nie znosi bardziej niż historii i polityki razem wziętych i nigdy nie szczędzi dla nich długich potępiających wiązanek, których cenzura nie dopadła, chociaż zdecydowanie by się przydało. A na ich nieszczęście, natura nie poskąpiła jej elokwencji. Zazwyczaj jest beztroska i ma to wszystko gdzieś, bo przecież za każdą chmurą kryje się słońce, po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój. I właśnie w to wierzy równie mocno jak w to, że ludzie są naprawdę dobrzy. Grunt to wino marki Lenin na słoneczku i rozmowa o wszystkim i o niczym.

Wódka jest jedynaczką i wcale nie jest egoistką. Indywidualistką - owszem. I to szaloną, niemal skrajną. Nie potrzebuje ludzi, ale jednak miło, kiedy są przy niej. Wódka się nie zwierza, nie lubi wylewania swoich żali, uważa, że to tylko sprawia, że świat jest jeszcze bardziej syfiasty, woli popłakać w poduszkę niż zanudzać innych swoimi problemami. Cudzych natomiast wysłucha z uwagą i troską, a potem poratuje kubkiem ciepła i cukierkiem nadziewanym pogodą ducha oraz nadzieją na przyszłość. Jako przyjaciółka jest dobra i oddana, gotowa być zawsze i wszędzie, gdy jest potrzebna i nie oczekująca niczego w zamian. Sama nie lubi cholernie określenia "przyjaciel" i nie używa go nigdy. To chyba właśnie ten indywidualizm.

Wódka słucha Maiden, Budki Suflera, Black Sabbath, Scorpionsów, Nazareth, Slade i uwielbia brzmienie gitary. Posiada umysł ścisło-artystyczno-romantyczny, co jest dziwaczną mieszanką, ale w umysł Wódki lepiej nie wnikać, bo to naprawdę zawikłana sprawa. Fizyka i matematyka wchodzą jej same, a w budownictwie widzi dla siebie świetlaną przyszłość. Będzie budować statki i możecie się wypchać!
Z drugiej strony uwielbia Mickiewicza, Norwida i Tuwima, w których zaczytuje się z szerokim uśmiechem, mimo że nie jest jakąś wielką fanką poezji. Zdecydowanie woli prozę. Ba! Uwielbia prozę, świat fantazji, wyobraźni i imaginacji i może to właśnie przez to jej wyobraźnia jest nadpobudliwa. A może to po prostu jakiś defekt mózgu?

humph

wiesz co z A., a z E. masz wymyślić ^.^

Holly

coś się wymyśli Very Happy

Cissy

jakas znajomosc?

Holly

a może być znajomość Very Happy

bardzo chętnie

humph

wymyśliłaś?
*męczy*